Ik ben gek op toetjes. Crème brulée, tiramisu, cheesecake, panna cotta, limoenmousse, bitterkoekjespudding, chocolademousse, chipolatapudding, hopjesvla.... M'n lijst is eindeloos. En hoe lekker of veel ik ook gegeten heb, ik heb altijd plaats voor een toetje. M'n man heeft me heel lang uitgelachen toen ik aangaf een toetjesmaag te hebben. Tót er een wetenschappelijke verklaring bleek te zijn: suiker ontspant de maagwand, waardoor je letterlijk meer ruimte hebt. Ik dacht zelf altijd dat het wel genetisch moest zijn. M'n oma was gek op toetjes, m'n moeder is gek op toetjes, ik ben gek op toetjes. Hier gooide ik natuurlijk wel al m'n statische kennis overboord, maar niets menselijks is mij vreemd.
Wat een beetje bijzonder is misschien, is dat ik pas sinds kort 'grootmoeders toetjes' eet. Ik heb altijd graag buitenlands gekookt en ook m'n favoriete desserts komen uit het buitenland. En hoewel m'n oma gek was op toetjes, heeft ze er nog nooit één gekookt. Ze at het liefst bavaroismousse als toetje. Kant en klaar gekocht.
Maar dan krijg je een enorme hoeveelheid bramen cadeau. Een deel heb ik ingevroren, heerlijk voor door de smoothies. Ik heb jam gemaakt, maar de bramen bleven komen. Dus maakte ik er bramensap van. Met het bramensap kwam de vraag naar een dessert waarin ik dat kon verwerken. En ineens staat er hier nog wel eens griesmeelpudding op het menu. Met warme bramensap.
Griesmeelpudding is heel eenvoudig te maken en er zijn op dit relatief simpele toetje nog behoorlijk wat varianten. Zoals jullie van mij gewend zijn, is mijn variant niet de meest vriendelijke voor de lijn. Maar hij is wel het allerlekkerst!
In de griesmeelpudding gebruik ik vanilleëxtract. Dat is niet wat je bij je supermarkt koopt. Bij de supermarkt zit in dat kleine flesje niets wat met vanille te maken heeft. Het is wel te krijgen bij de wat gespecialiseerde winkels, maar je betaalt er een flinke duit voor. Gebruik je het vaker (in de vorm van zo'n flesje uit de supermarkt of vanillesuiker bijvoorbeeld), maak het dan eens zelf! Daar schrijf ik nog een keer een blog over. Ik kan dat nu wel vertellen, maar het moet een maandje of twee staan voor het echt lekker smaakt dus voor nu zou ik zelf gebruik maken van een vanillestokje als je geen vanilleëxtract hebt. Het stokje snij je open en het merg voeg je toe aan je pan melk.
M'n zoontje eet de pudding het liefst naturel. Ook dan is hij lekker. Maar wij vinden zelf de koude pudding het lekkerst met het warme bramensap. Heb je geen sap op voorraad, haal dan een portie fruit. Zo'n 250 gr, maar liever meer. Kook wat glazen potjes uit (van de jam of zilveruitjes bijvoorbeeld) en vul die met sap. Deksel erop, half uurtje op z'n kop zetten en in de koelkast bewaren. De komende paar weken heb je heerlijk sap klaar voor over je ijs, voor je coulis of over je griesmeelpudding. Omdat de pudding vrij zoet is, kiezen wij het liefst voor een zurig fruit en niet te veel suiker. In dit geval bramen, maar frambozen, bosvruchten of aalbessen zijn ook heel geschikt. Het fruit kook je een minuut of 10 met een beetje suiker. Er is geen richtlijn voor hoeveel, voeg wat toe, proef en voeg meer toe als dat nodig is. Na tien minuten giet je je saus door een fijne vergiet, ga met de bolle kant over het fruit om zoveel mogelijk sap uit je vruchten te halen. Klaar!
Aantal personen: 4 à 5
Bereidingstijd: 15 minuten + 4 uur in de koelkast
Ingrediënten
800 ml melk
200 ml slagroom
Flinke scheut vanilleëxtract
90 gr suiker
100gr tarwegriesmeel naturel
Bramensap
Bereiding
Breng de melk, slagroom, suiker en het vanilleëxtract in een pan aan de kook. Voeg de griesmeel toe. Blijf roeren, anders klontert de griesmeel. Zelf gebruik ik graag een garde en klop stevig.
Na een paar minuten begint de griesmeelpudding in te dikken. Je ziet dan met het roeren nog steeds een laagje vocht op je pudding. Als dat verdwenen is, zet je het vuur uit en vul je de schaaltjes (of schaal). Neem vershoudfolie en leg dat op je pudding. Span het dus niet over je schaaltje, maar druk het folie aan zodat het echt óp je pudding ligt. Het makkelijkst werk je vanuit het midden naar de rand. Doordat er geen lucht bij komt, krijg je geen vel op je pudding. Zet je pudding tenminste 4 uur in de koelkast om op te stijven.
Voor het serveren verwarm je het bramensap. Stort de pudding in diepe borden en schenk er het bramensap overheen.
Eet smakelijk!
Wat een beetje bijzonder is misschien, is dat ik pas sinds kort 'grootmoeders toetjes' eet. Ik heb altijd graag buitenlands gekookt en ook m'n favoriete desserts komen uit het buitenland. En hoewel m'n oma gek was op toetjes, heeft ze er nog nooit één gekookt. Ze at het liefst bavaroismousse als toetje. Kant en klaar gekocht.
Maar dan krijg je een enorme hoeveelheid bramen cadeau. Een deel heb ik ingevroren, heerlijk voor door de smoothies. Ik heb jam gemaakt, maar de bramen bleven komen. Dus maakte ik er bramensap van. Met het bramensap kwam de vraag naar een dessert waarin ik dat kon verwerken. En ineens staat er hier nog wel eens griesmeelpudding op het menu. Met warme bramensap.
Griesmeelpudding is heel eenvoudig te maken en er zijn op dit relatief simpele toetje nog behoorlijk wat varianten. Zoals jullie van mij gewend zijn, is mijn variant niet de meest vriendelijke voor de lijn. Maar hij is wel het allerlekkerst!
In de griesmeelpudding gebruik ik vanilleëxtract. Dat is niet wat je bij je supermarkt koopt. Bij de supermarkt zit in dat kleine flesje niets wat met vanille te maken heeft. Het is wel te krijgen bij de wat gespecialiseerde winkels, maar je betaalt er een flinke duit voor. Gebruik je het vaker (in de vorm van zo'n flesje uit de supermarkt of vanillesuiker bijvoorbeeld), maak het dan eens zelf! Daar schrijf ik nog een keer een blog over. Ik kan dat nu wel vertellen, maar het moet een maandje of twee staan voor het echt lekker smaakt dus voor nu zou ik zelf gebruik maken van een vanillestokje als je geen vanilleëxtract hebt. Het stokje snij je open en het merg voeg je toe aan je pan melk.
M'n zoontje eet de pudding het liefst naturel. Ook dan is hij lekker. Maar wij vinden zelf de koude pudding het lekkerst met het warme bramensap. Heb je geen sap op voorraad, haal dan een portie fruit. Zo'n 250 gr, maar liever meer. Kook wat glazen potjes uit (van de jam of zilveruitjes bijvoorbeeld) en vul die met sap. Deksel erop, half uurtje op z'n kop zetten en in de koelkast bewaren. De komende paar weken heb je heerlijk sap klaar voor over je ijs, voor je coulis of over je griesmeelpudding. Omdat de pudding vrij zoet is, kiezen wij het liefst voor een zurig fruit en niet te veel suiker. In dit geval bramen, maar frambozen, bosvruchten of aalbessen zijn ook heel geschikt. Het fruit kook je een minuut of 10 met een beetje suiker. Er is geen richtlijn voor hoeveel, voeg wat toe, proef en voeg meer toe als dat nodig is. Na tien minuten giet je je saus door een fijne vergiet, ga met de bolle kant over het fruit om zoveel mogelijk sap uit je vruchten te halen. Klaar!
Aantal personen: 4 à 5
Bereidingstijd: 15 minuten + 4 uur in de koelkast
Ingrediënten
800 ml melk
200 ml slagroom
Flinke scheut vanilleëxtract
90 gr suiker
100gr tarwegriesmeel naturel
Bramensap
Bereiding
Breng de melk, slagroom, suiker en het vanilleëxtract in een pan aan de kook. Voeg de griesmeel toe. Blijf roeren, anders klontert de griesmeel. Zelf gebruik ik graag een garde en klop stevig.
Na een paar minuten begint de griesmeelpudding in te dikken. Je ziet dan met het roeren nog steeds een laagje vocht op je pudding. Als dat verdwenen is, zet je het vuur uit en vul je de schaaltjes (of schaal). Neem vershoudfolie en leg dat op je pudding. Span het dus niet over je schaaltje, maar druk het folie aan zodat het echt óp je pudding ligt. Het makkelijkst werk je vanuit het midden naar de rand. Doordat er geen lucht bij komt, krijg je geen vel op je pudding. Zet je pudding tenminste 4 uur in de koelkast om op te stijven.
Voor het serveren verwarm je het bramensap. Stort de pudding in diepe borden en schenk er het bramensap overheen.
Eet smakelijk!
Reacties
Een reactie posten